ในช่วงวัยเรียน ปัญหาหนึ่งที่เรามักประสบเหมือนๆกันก็คือ กูไม่รู้เป้าหมายของชีวิตว่าจะเอายังไงดี  มันดูเคว้งคว้างอ้างว้างว่างโหวง  เพื่อลงเรียนอะไร กูขอเกาะชายผ้าเหลืองไปด้วยละกัน อันนี้คือปัญหาที่เหล่าเฟรชชี่เดฟ มักจะพบเจอ

แน่นอนแหละครับว่า เรือที่มันวิ่งไปโดยไร้เป้าหมายนั้น มันย่อมเดินทางถึงที่ๆคนยกย่องกันว่าจุดสำเร็จช้ากว่าเรือที่มีเป้าชัดเจน มีเข็มทิศแน่วแน่ ทีนี้หันมามองตัวเรา ถ้าหากว่าเราเป็นเหมือนเรือที่ไร้เข็มทิศ เราจะทำอย่างไรดี

ถามอาจารย์

ตอนแรกว่าจะให้ถามพ่อและแม่ แต่ก็อย่างว่า บางคนพ่อแม่เป็นชาวสวนชาวไร่ห่างไกลการศึกษา สิ่งที่พอจะนึกได้คือเลี้ยงควายกับดำนา เพราะฉะนั้น ถามอาจารย์ดีกว่า  ถามไปเลยครับว่า  อาจารย์คิดว่าอีก 5 ปีข้างหน้าเทรนอะไรจะมา เหตุที่ให้ถามดักไว้ถึง 5 ปีก็เพราะว่าพอดีแหละเรียนจบ  เมื่อได้คำตอบที่ถูกใจแล้ว  ก็เน้นศึกษาไอ้เรื่องที่ตั้งใจไว้นั้นแหละ เช่น อาจารย์บอกว่า อีก 5 ปีข้างหน้า iOT มาชัวร์ๆ ถ้าฟังแล้วถูกใจก็มุ่ง iOT เลย หาหนังสือมา หาคอร์สออนไลน์มา ซื้อของมา

4 ปี 5 ปี เล่นมันเข้าไป ศึกษามันเข้าไป ยังไงเราก็ต้องชำนาญ จบออกมารับรองปัง

แต่ถ้าถามอาจารย์แล้ว อาจารย์บอกว่า “เรียนไปปวดหัว หาผัวดีกว่า” ก็แนะนำว่าหาผัวเถอะ เชื่ออาจารย์

ถามพันธิพ

เมื่อเราถามคนนั้นคนนี้ ถามอาจารย์นั่นอาจารย์นี่ แล้วยังไม่ได้คำตอบที่ถูกใจสักที แนะนำว่าให้ไปถามออนไลน์ บอร์ดพันธิพนับว่าเป็นสถานที่ๆให้คำแนะนำที่ดีได้ดี  ตั้งคำถามให้ดูเป็นคนน่าสงสารหน่อย  ไล่อ่านเอาจากคอมเม้นท์  อันไหนถูกใจก็เลือกอันนั้นมาเป็นเข็มทิศชีวิต มุ่งหน้าออกสู่ทะเล

หาเอาจากเว็บคอร์สออนไลน์

เว็บคอร์สออนไลน์ส่วนใหญ่เขามักจะบอกว่าตอนนี้และอนาคตอันใกล้นี้ เทรนเป็นยังไง เป้าหมายของเขาก็เพื่อขายคอร์สนั่นแหละ แต่มันก็ต้องยอมรับว่าเทรนมันจะไปตามที่เขาว่ามานั่นแหละ เพราะเขาเอามาจากความต้องการของตลาด เพราะฉะนั้นเราตามเขาไปก็ไม่ผิดหวัง

ทีนี้ถามว่าถ้าหากเราเรียนสิ่งที่เป็นเทรนอยู่ตอนนี้ 4-5 ปีข้างหน้า มันจะยังเป็นเทรนอยู่ไหม ตอบว่ามันก็ยังเป็นเทรนนั้นแหละ ปกติแล้วถึงแม้ว่าเทคโนโลยีมันจะไปไว แต่ระยะ 4-5 ปีสิ่งที่เราเริ่มเรียนจนชำนาญ มันก็จะยังเป็นที่ต้องการของตลาดอยู่ดี  ให้ลองนึกถึงภาษา JAVA เถอะ  ผ่านมาเกือบห้าล้านปีแสงแล้ว ตอนนี้เขาก็ยังหาคนไปทำงานกันปาวๆ

หาเอาจากเว็บหางาน

สุดท้ายเมื่อหาคำตอบที่ถูกใจไม่ได้สักที ก็เอาเงินเป็นที่ตั้งมันเสียเลย เอาเงินเป็นที่ตั้งยังไง ก็เข้าไปที่เว็บหางานแล้วกรองงานหมวดหมู่ที่เป็นโปรแกรมเมอร์  สั่งให้จัดเรียงจากเงินเดือนมากสุดไปหาน้อยสุด เราก็จะพบกับตัวเลือกที่ดีงามน้ำเยิ้ม

ตอนแรกดูไอ้ที่มันเงินเดือนแพงระยับก่อนเลย  ไอ้ตำแหน่งนั่นแหละคือที่ๆเราจะต้องไปให้ถึงในอนาคต ก็ดูเอาไว้ว่ามันจะต้องใช้ทักษะอะไร  จากนั้นเราก็มองไล่ที่เงินเดือนต่ำลงมา หาเงินเดือนคาดหวังที่เราคิดว่า ถ้าเราได้เงินเดือนประมาณนี้นะ ชีวิตพ่อชีวิตแม่เราต้องสบาย  จากนั้นก็ศึกษาเอาครับ เวลายังมีเหลือเฟือ

ผมไม่แนะนำให้คิดอย่างนี้ว่า  ไอ้นี่เราไม่น่ารอด ไอ้นี่เราคงไม่ไหว ไอ้นี่แหละเงินเดือนน้อยหน่อยแต่อย่างน้อยเราก็จบ  โถ่….  สู้ให้เต็มแม็กยังไงก็ไหวอยู่แล้ว  ผลตอบแทนของความตั้งใจมันคุ้มค่าเชื่อเถอะ  ถ้าคุณจบมาแล้วทำงานเป็นช่างซ่อมคอมเดือนละ หมื่นเจ็ด เมื่อไรคุณจะมีบ้าน เมื่อไรคุณจะมีรถ พ่อคุณล่ะ แม่คุณล่ะ

วัชรเมธน์ ชิษณุคุปต์ ศรีเนธิโรทัย

Programmer, Blogger

ชีวิตมันคือการเดินทางเพื่อค้นหาอะไรบางอย่าง และเพื่อค้นพบอะไรบางอย่าง สิ่งที่รู้แล้วจะได้บอกกล่าวให้คนข้างหลังได้ฟัง เพื่อเดินลุยเข้าไปในพงหนามอย่างเตรียมใจไว้แล้วว่าอาจจะต้องเจ็บ